Стојан Славески
До пред неколку години официјалната позиција на Бугарија беше дека „сите Македонци се Бугари“, а сега се зборува за „постоење на бугарско малцинство“ во Македонија, со што индиректно се признава постоењето на македонската нација
Пред десетина години на една научна конференција, која се одржуваше во Европскиот центар за безбедносни студии, Џорџ К. Маршал, во Гармиш Партенкирхен ми приоѓа еден колега од Бугарија и ми вели: „Зошто Вие Македонците сте толку резервирани кон Бугарите? Па, во Бугарија најдобрите Бугари се Македонци.“ А јас му сериозно му одговорам: „Токму така колега, и во Македонија најлошите Македонци се Бугари“. Тој веројатно не беше подготвен за ваков дрзок одговор од моја страна и за да ја избегне понатамошната дискусија за историските теми го сврте муабетот за други прашања. На што и јас со големо олеснување се согласив.
|
В щитовете, изобразени върху македонските монети, се срещат често кръстове или кръгове в различна форма; Gardner u Svoronos изказват мнение, че това е символ на слънцето; но това не може да се приеме; с право изтъква Ad. Reinach, че това са мотиви на геометрическото изкуство, които се срещат в щитовете на цяла средня Европа още в бронзовата епоха.
На 9 декември 2012 г. в с. Баня, Разложко, бе проведено заседание на Централния съвет на ОМО „Илинден”-ПИРИН. (На снимката горе.) То бе открито и водено от съпредседателя Стойко Стойков, а протоколираше Стоян Герасимов (член на общинския комитет на партията в Благоевград и председател на Дружеството на репресираните македонци в България). Главна тема на заседанието бе бъдещето на партията. Единодушно и категорично бе становището, че партията не може да прекратява своята дейност. Тя може само да се засилва, разширява и разнообразява, но не и да спира.
За разлика од бугарскиот крој за условен датум за земјава, вчера Австрија, Унгарија, Велика Британија и уште 11 држави активно се залагаа веднаш да почнат преговорите, а Кипар проширувањето да не запре. Јавните гласила и властите во јужниот сосед, пак, дипломатски во сенка дејствуваа и оставија нивната битка да ја води Софија. 
Тоа е грешка, така не се прави, изјави првиот бугарски демократски избран претседател Жељу Желев по повод за одлуката на Бугарија да не се согласи да биде одреден датум за започнување преговори со Република Македонија за приклучување кон ЕУ. 
Иако епохата на Паисија и Жефарович (од половината на XVIII век) може да се аргументира и како почеток на определено културно-национално будење, сепак сметаме дека појасни назнаки на овој процес се забележуваат дури од почетокот на XIX век што формално се совпаѓа со појавата и на првиот печатен текст на современиот македонски јазик во Четиријазичникот на москополскиот “Мизиодакиец” Даниил (1802) - како претходник на првите книжевни пројави во новата македонска литературна историја Ј. Крчовски (1814) и К. Пејчиновиќ (1816). 
Бугарскиот претседател, Плевнелиев, на комесарот Филе му рекол дека во Македонија има “националистичка реторика, дискриминаторски однос кон граѓаните со бугарски чувства и многу административни бариери за бугарскиот бизнис...”. Полошо не можел да каже ама ги измешал картите. Дел од оценките му се измислени а другите апсолутно важат за бугарскиот однос кон Македонија, не обратно. Министерот Младенов порача дека сме имале “малцински претензии...” и дека “Бугарија...нема да дозволи некој да и се плетка во нејзината историја”. Изразот “малцински претензии” е нов и бесмислен. Малцинставата или постојат, или не. Можат да се игнорираат, како што прават Софија и Атина, ама никој не може да ги измисли и со нив да “претендира”. Според премиерот Борисов, ако Македонија сака да биде во НАТО и ЕУ “треба да ги почитува вредностите што таму се признаваат”. Тие биле “Европа без граници, Европа на добрососедство...”. Најслучајно, не спомна дали и малцинствата се европски стандард? Паралелно, во Софија инсистираат заеднички да славиме историски настани. 
Републиканецот Роберт Адерхолт денеска стана 19-от конгресмен, кој и се приклучи на Конгресната група пријатели на Македонија во американскиот Конгрес. 
Го цениме тоа што напредокот во Македонија е препознаен во заклучоците на Советот на министри на ЕУ. Но, разочарани сме што повторно нема одлука за датум за почеток на заслужените пристапни преговори на Македонија. Јасно е дека ова претставува пропуштена можност суштествено да се придонесе кон постабилен и попросперитетен Балкан.
„Македонија во 20 век“ е темата на дводневната меѓународна културна манифестација што денеска почнува во Истра, во Пула и во Пазин. „Повелба за соживот“ ќе му биде доделена на истакнатиот македонски и бугарски историчар, филозоф, писател и публицист, новинар и јавен работник Стефан Иванов Влахов-Мицов. Настанот е по повод 140-годишнината од раѓањето на големиот македонски револуционер и хуманист Гоце Делчев, а во организација на Македонскиот културен форум од Пула. Ќе учествуваат поголем број истакнати македонски научници и јавни дејци од Македонија, Грција, Бугарија и од Хрватска. 
Значи, секој од нас што се чувствува како Македонец има должност, во согласност со бриселските сфаќања за добрососедство, за своето чувство да се консултира со Атина и со Софија. Односно, може да биде Македонец ако тоа го дозволат нашите соседи од југ и од исток. Не е јасно само како тогаш може да има Грци, кои во исто време се изјаснуваат и како Македонци, а притоа за такво нешто не нé прашале. Добрососедство е само кога ние искажуваме почит или треба да биде и обратно?
