|
| Напук на всичките си душмани днес македонският народ празнува своя национален празник |
| 8 СЕПТЕМВРИ - ДЕН НА НЕЗАВИСИМА И САМОСТОЯТЕЛНА МАКЕДОНИЯ |
JАН ПИРИНСКИ
Всеки народ има своите мигове на погроми, но и незабравими свещени дати. Историята на македонския народ е пребогато наситена със събития - на величие, на слава и възход, но и на жестоки разочарования. Важното е, че през тези векове той е водил героични борби единствено за да запази изконното си право на съществуване. Нашите славни деди ни завещаха достойно и гордо да носим в сърцата си завинаги националния си дълг - да запазим нашата македонска идентичност.
Македонският народ смята, че безумната бруталност на тези две съседни страни към Република Македония в отричане на нейната идентичност, култура, език и историческо минало всъщност означава явна обявена война. Ако Европейският съюз не вземе необходимите мерки да спре тези вманиачени безумци, това значи да остави убийци да разстрелват прекрасната идея за свободна, демократична и обединена Европа. Срамна и опасна реалност. Европейци, пазете се! |
|
|
|
|
|
|
|
|
| Календар |
| ПЪТЯТ НА МАКЕДОНЦИТЕ ПРЕЗ ВЕКОВЕТЕ |
НЕДЕЛКОВСКИ КОЛЕ. Поет, революционер. Роден през 1912 година в село Фойница, Велешко. Завършил І клас гимназия. Поради липса на средства да продължи образованието си, през 1925 година започнал да работи като бояджия в Скопие. В София, където емигрирал през 1933 година, установил контакт с прогресивните млади дейци на македонското революционно движение. Станал член на Македонския литературен кръжок (1938 - 1941). Публикувал стихосбирките „Молскавици” (1939) и „Пеш по светот” (1941), написани на македонски език. Като член на комунистическото движение участвал в няколко акции и саботажи в София. Открит от българската полиция, не позволявайки да попадне в ръцете на тези, които дошли да го арестуват, през септември 1941 година се хвърлил от мансардата на шестия етаж на къщата, в която живеел. Със своето творчество се наредил между основоположниците на съвременната македонска поезия. |
|
|
|
|
|
| Симпатии и антипатии во америчкиот врв |
| ТУРСКО-МАКЕДОНСКА КОАЛИЦИЈА ВО САД |
(Преземено од МИМ)
Македонците и Турците, кои живеат во Соединетите Американски Држави, веќе неколку години настапуваат заеднички во настојување да ги обезбедат целите од заеднички интерес - за Македонците зачленување на земјава во НАТО и зачувување на уставното име, за Турците - поширока поддршка.
Заедничкиот настап е во областа на човековите права, зашто, како што вели Мето Колоски, првиот човек на Обединетата македонска дијаспора, проблемот ни е ист - во Грција не се признаени ниту македонското, ниту турското малцинство.
Соработката со турската заедница во САД е почната уште во 2004 година, кога новоформираната Обединета македонска дијаспора ги направила првите контакти со претставници на Собранието на турско-американската асоцијација во САД, кое е обединувачко тело на Турците во Америка. |
|
|
|
| Позиција |
| ДОСТА СЕ ДВЕ ИЛЈАДИ ГОДИНИ |
Стефан Влахов-Мицов
 Тврдењата за „македонски национализам“ во минатото и денес, а уште повеќе - за „опасен национализам“, колку што се смешни, толку се и тажни. Смешни, зашто доколку кај Македонците имаше национализам од тип што го знаеме по светот, вклучително и по нашите соседи, немаше повеќе од две илјадалетија (со неколку исклучоци) да бидеме лишени од држава. Тажни се тие тврдења зашто откриваат една од причините да немаме држава, а да имаме националниот нихилизам.
Македонскиот космополитизам е богатство, чијашто вредност ќе се признае во иднина. Во досегашните општества тој е проклетство. Македонците секогаш работеле и се жртвувале заради туѓо богатство, откако го изедначувале своето со туѓото. Светот го восприемале како поле за соработка, а не за кавги и за конфронтации. Во одговор на тоа, наместо да ги пофали, светот ги сметаше Македонците за глупави и нивната толерантност ја превртуваше во нивна штета. |
|
|
|
|
|
|
| Анализа |
| ДОГОВОР СО АТИНА ЗА СИТЕ ПРАШАЊА |
(Преземено од МИМ)
 Една од основните дипломатски доктрини е проблемите меѓу државите да се решаваат сеопфатно, со сите нивни аспекти, бидејќи само така се постигнува траен мир. Поинаку се постапува само во комплицирани ситуации, кога решенијата се бараат етапно. Така е, на пример, при воени судири, кога е најважно прво да се запре крвопролевањето. Привремените решенија, речиси по правило, формулирани се на начин што ќе има значајно влијание врз финалните договори. Нив ги диктираат силните, водејќи сметка (пред сé) за своите долгорочни интереси. Обично, помалите и послабите земји тие замки не можат ни да ги согледаат, а камоли спречат. |
|
|
|
|
| Коментар |
| ЗА СРАМУВАЩИТЕ СЕ ОТ ПРОИЗХОДА СИ |
Климент Наумов
В миналия брой на в. „Народна воля” бе публикуван материалът “Koмплекси” с обещание за по-обширен коментар. Защо въобще да обръщаме внимание на подобни меко казано дивотии? Защото от същите среди иде едно постоянно набъркване в произхода и на нас, македонците.
Подобни лутаници са смешни и излишни. Човек нито печели нещо, ако има славни предци, нито губи, ако не са. Стойността на човека е в това какъв е той, какво прави, какво одобрява и т. н., а не в произхода, за който няма никаква заслуга. И принадлежността към един народ се определя чрез самоопределение, а не чрез фантазии по миналото; определя се към днешни народи, а не към (уж) били някога такива. |
|
|
|
|
| Любомир Левчев получи “Златен венец” на “Стружките вечери на поезията” |
| ПИША ЛЮБОВНИ ДУМИ, НЕ АНТИМАКЕДОНСКИ |
Елена Димитровска
Никога в живота си не съм казал или написал една лоша дума срещу Македония. Писал съм единствено любовни думи. И това не винаги е допадало на някои, каза спечелилият наградата „”Златен венец” на „Стружките вечери на поезията”, българският поет Любомир Левчев след пристигането си на фестивала. Той не пестеше хубавите думи за Струга, за „Стружките вечери на поезията”, за голямата чест, която като лауреат на най-престижното поетично признание му оказва Македония.
- Между нашите народи съществуваха невидими стени, изградени от лъжи. Мисля, че е особено важно, че културните връзки между нас се прочистват. Може би все още не са толкова чисти, колкото водата в Църн Дрим, но важното е, че се развиват - каза Левчев.
За него „Стружките вечери на поезията” е най-значителният фестивал на поезията в света. |
|
|
|
|
|
|
|
НАРОДНА ВОЛЈА
|
|
|
|
| Поезија |
БЕЗДНАТА ГИ МНОЖИ ИМИЊАТА
МАЈА АПОСТОЛОСКА е родена на 7 декември 1976 година. Дипломирала општа и компаративна книжевност на Филолошкиот факултет „Блаже Конески” – Скопје, каде моментално е магистрантка по македонски јазик и лингвистика. Уредничка е во списанието за книжевност, уметност и култура „Книжевно житие”.
Авторка е на книгите: „Зајграј, веќе, мастилаво!” (поезија, 2000), „Прекин на комуникацијата” (поезија, 2004) и „Зад текстовите” (книжевни критики, есеи и студии, 2007). Заедно со Јовица Тасевски – Етернијан го има составено изборот од современата македонска поезија со библиски, религиозни и апокрифни мотиви што излезе како специјален број на списанието „Стремеж” (11/12. 2000). Врз основа на нејзината поезија во Центарот за култура „Јордан Хаџи Константинов – Џинот” – Велес беше изведена претставата „Прекин на комуникацијата” (2006) во режија на Весна Димитровска. Во периодиката има објавено голем број поетски, критички и есеистички прилози. Нејзината поезија е застапена во неколку антологии и препеана е на англиски, српски и хрватски јазик.
НА ПОЧЕТОКОТ
Според протоколот, конкретниов стих требаше да седне при крајот (или вообшто да не пристигне), со тих разговор да извести дека нема сили да го зграпчи мигот конструктивен исполнет со разбирање и компромис.
Вака сместен, погледот пробивен го сече вниманието, иницира завист или зависност (не знам, бидејќи не сум во средината). Неговото присуство тука станува метафора со умисла. Тоа со ум се постигнува, но загорчен... од наука.
ПЕСНА. ИМЕНУВАЊЕ
Именувањето е долго и напорно со инспирации зајадливи.
Иако е сосема неспорно дека јас сум господарот, невидливи јазици упорно ме успоруваат.
Се поткопува довербата во центарот, бездната ги множи имињата и лити и неволни за спорот мегу мене и племињата чии јазици ме условуваат.
|
|
|
| Македонија пее |
АЈ, ДА БЕГАМЕ, МОРИ ВАСЕ
Ај, да бегаме, мори Васе,
ај, да бегаме,
ај, да бегаме в града Солуна. (2)
Там ќе најдеме, мори Васе,
там ќе најдеме,
там ќе најдеме, мома Спасија,
мома Спасија, болна легнала.
Ми повикала, мори Васе,
ми повикала,
ми повикала, до три доктора. (2)
Први й вели, мори Васе,
први й вели,
први й вели – не се лекува,
втори й вели – од мерак лежи.
Трети й вели, мори Васе,
трети й вели,
трети й вели – јас ќе ја лекувам,
јас ќе ја лекувам и ќе ја земам.
|
АМАНЕТ ПРАДЕДОВ
Слушнете мои поколенија
тирани земја би попленија
запрете еднаш извикнете не
доста е веќе доста од се (2)
Рефрен:
Овa е наша земја Македонска
ова е наша грутка прадедовска
овде со крстот сме ставале
овде за живот живот даваме (2)
за Македонија живот даваме
Се што е наше да прославиме
и клетва врс крстот да си ставиме
станете браќа да се заколнеме
аманет прадедов да исполнеме. (2)
|
|
|
| Сатира |
ОДА ЗА МАЩЕХА БЪЛГАРИЯ
Вест антените обходи
и възторзите отключи,
че в страна на октоподи
всичко може да се случи.
Всичко – значи и престъпно,
всичко – значи и безбожно,
но за бедни – недостъпно,
и за гладни – невъзможно.
Всичко – значи за едните
да са винаги трохите,
а препълнените чаши –
за гърлата на търгаши!
Значи всичко нечестиво
там е сито и щастливо
и богува или бейства,
или истински злодейства.
Но над всичко и над всички
сънчогледови душички
свойта власт е извисило
тодорживковско гъмжило.
Тази напаст несломима
въжделения си има,
но от всичко най-обича
на Бай Ганьо да прилича.
То какво ли не направи
с неовърховистка гадост,
та нелепост да прибави
към предишната си радост.
Тази напаст още жали,
че при тройната подялба
мироносците й дали
утешителна печалба.
Тази напаст от върхушки
и абдалски философи
от барутните вихрушки
припечели катастрофи.
А сърцето й ридало
по мечта неизпълнима:
Македония изцяло
под камшика си да има!
Ама на – не се получи,
при това – и там, където
всичко може да се случи
или става под небето.
И разкъсвана от мъка,
че не стана пазарлъка,
тя опита с тъмни сили
мерзостта си да подсили.
Та се юрна страховито
вечен порив да оспори
с тези ужаси, които
Адолф щеше да повтори.
И почти до изнемога
тя нагоре се катери
и сред вълчата бърлога
пръв съюзник си намери.
И пред брата си тевтонски,
мерзостта ще си прослави,
че от Юди Македонски
може българи да прави.
На гигантските злодеи
с раболепие изпрати
депортирани евреи
за перилни препарати.
След трагични преметушки
на партийните върхушки
вероломничи епоха
на позорна суматоха.
И безкрайно ни е ясно –
че отляво и отдясно
македонските злодеи
се превръщат в корифеи.
Всеки факт се преоблече,
за да вика тъпотата: -
„Окупаторът е вече
синоним на свободата!
Македонецът тъгува,
но беда ли е голяма? –
Там, където съществува,
по-добре е да го няма.
Бих могла да се похваля,
че съм истински щастлива,
ако етносът се каля
и душата си убива.”
Всяка грачеща гугутка
с бесен пристъп на омраза
като дърта проститутка
нищетата си доказа.
И навред ще я прочуе
подсъдимата скамейка,
че по истината плюе,
за да стане европейка!
Ах, не всеки ще посмее
от сърце да се посмее,
ако – за беда голяма –
подла мащеха си няма!
Александър Македонски
|
|
|
|
Прашањето околу уставното име на Република Македонија бара исклучителна трпеливост и внимателност, оттаму што нам ни се наложува што поскоро да се изнајде решение, како предуслов за евроатлантските интеграции, што воопшто не било предвидено со привремената спогодба со соседна Грција од 1995 година, рече претседателот на Република Македонија Ѓорѓе Иванов на средбата со новинарите во резиденцијата „Билјана” во Охрид.
По някаква неписана традиция покрай всеки македонски национален празник в България се правят антимакедонски провокации. Това вече се е превърнало едва ли не в българска традиция. За щастие все още не общобългарска. Така и тази година.
Не така стоят нещата в Македония, където гръцкият език и култура имат многовековни традиции и идеята за нова Византия, с проелински дух, се подкрепя от привържениците на фанариотите. Ако се запазеше Архиепископията, оформилото се течение на автохтонистите по-нататък би оглавило борбата за македонска независимост. С ликвидирането на Архиепископията е ликвидирано и висшето духовенство, интелектуалното ядро на Македония.
Какво му стана на глашатая на глупостта в България, на доноснка с цели три нелегални ДС-имена и министър на българите в чужбина в последно време?
Македонија и Бугарија споделуваат заедничка визија за иднината, во која сите земји од регионот ќе бидат интегрирани во европските и евроатлантските структури, како најважен предуслов за трајна стабилност, демократски и економски просперитет за целиот регион, оценија македонскиот и бугарскиот претседател Ѓорге Иванов и Георги Прванов на 23 август во Охрид. 
Македонцкото жител'ство не се односуало со мрзн'а кон србите. Ушче од времето на паг'аiн'ето на Самуилоото царство, македонците не iеднаш праиiа силни востааiн'а против Византиiа, многу по силни од бугарцкото во време на браiк'а Асановци, но не можаа да се ослободат, зашчо каi ниф сет друзи географцките прилики каi бугарите друзи. За да се ослободат бугарите во горна Бугариiа, шчо се оддел'уат од долна со Балканите, доста iет да се избиiат византиiцките гарнизони во неiа и да се фатат од ниф дервентите, за да не пропушк'аат ноа византиiцка воiска. А во Македониiа работите сет сосем инакви. Тука немат таков зид, коi шчо да бранит востаачите, као Балканите во Бугариiа.
Ѓорѓиев вели дека еден настан од 1949 година никогаш нема да го заборави. 
