НА 1 ОКТОМВРИ 1980 ГОДИНА ИЗЛЕГУВА ПРВИОТ БРОЈ НА ВЕСНИКОТ „НАРОДНА ВОЛЈА“
СО БЛАГОРОДНА ИСТОРИСКА МИСИJА ЗА ДОБРОСОСЕТСТВО И МИР
ЈАН ПИРИНСКИ
Францускиот државен секретар за евроинтеграција за спорот за името и евроинтеграциите
ДВА ОДВОЕНИ ПРОЦЕСА
(По МИМ)
Този път трябва да се впрегнем, робски да се впрегнем...
УЧРЕДИТЕЛЕН ДОКЛАД
НИКОЛА ВАПЦАРОВ
Срещи
ТИ МАКЕДОНЕЦ ЛИ СИ?
Ставро Клисурски
Кон корените на македонската национална мисла
ЗА МАКЕДОНЦКИТЕ РАБОТИ
Крсте Петков Мисирков
Интервју со Даниел Фрид, помошник на Кондолиза Рајс
ТОА ШТО МАКЕДОНСКИТЕ ПАТРИОТИ ГО САКАЛЕ
(Преземено од МИМ)
Панајот Димитрас, член на грчкиот Хелсиншки монитор
МАКЕДОНЕЦ СО ДОСТОИНСТВО
(Преземено од МИМ)
130 години од Македонското (Кресненско) востание
ВОЕНИОТ АСПЕКТ НА МАКЕДОНСКОТО ВОСТАНИЕ
(Преземено од ”Нова Македонија”)
Преживелите терора членове на кръжока продължават борбата
ПРОИЗХОДЪТ НА МАКЕДОНСКАТА НАЦИЯ
МАКЕДОНСКИ НАУЧЕН ИНСТИТУТ
НАРОДНА ВОЛЈА
Дарение
ПРИЗНАТЕЛНОСТ
Редколегията на вестник “Народна воля” изказва най-искрена благодарност на г-н Владимир Ралев, бизнесмен от Швейцария, за отпуснатата парична помощ от 1000 швейцарски франка.
Не се правят реферати в такъв момент сухо и догматично, с теоретично отношение към проблем, който ни е в кръвта. Не за това, че не трябва да се разчистят всички обективни и субективни причини, но ми се струва, на нас, като на македонци, които пишат, ни е необходима една първична емоционална сила, която ще ни раздвижи кръвта, ще раздвижи емоционално много притъпени чувства, много спомени и ще ни постави на местото, за което сме предназначени. Защото, ако последните години македонската революционна борба тъпче на едно място, мисля, че причината не е в недостиг на теоретичност, че не е в недостиг на теоретично отношение към въпроса, а по-скоро в недостиг на жива движеща сила.
Съществува ли македонска нация? Кои са нейните елементи и белези? Къде трябва да търсим нейното начало и зараждане? - тези въпроси се налагат на нашето внимание през последните няколко години. Те са обект на обсъждане в различните македонски среди. И в зависимост от класовата и идейната принадлежност на опонентите, на тези въпроси се дават различни отговори.
Четири години по-късно под ръководството на крал Стефан Душан сърбите продължили завземането на македонските градове. На сръбска страна воювал и ромейският пълководец Сергиян. Ромеите са изплашени от сръбските завоевания. Йован Кантакузин казва в Димотика пред пратеници от Цариград (1344 г.): “Виждате ли колко неволи донесе войната на ромеите. Трибалите (така са наречени сърбите, б. м.) вече подчиниха всички западни градове. Страхувам се, че ако това продължи, ще завладеят цяла Македония.” През 1345 г. сърбите превзели Серес и по този начин почти цяла Македония влязла в границите на сръбската държава.
Неговата слика веќе е на ѕидот на влезот во Салата за пленарни состаноци на Генералното собрание на Обединетите нации. Срѓан Керим, првиот Македонец-претседател на светското собрание, веќе ги пакува куферите за дома. Ударот со чеканот за крај на 62. сесија, според него, означи крај на една успешна сесија на најголемиот собир на нациите, а за својата лична успешност и ефикасност во изминатата една година мандат остава да зборуваат другите и историјата. Засега не размислува за кандидатура за претседател на Македонија, ќе размислува само ако некоја од политичките партии оцени дека тој е вистинскиот човек за тоа место и ако има конкретна иницијатива или предлог. На сработеното во изминатите дванаесет месеци гледа и како на голем капитал за Македонија.
Тодор Живков не сакал да разбере дека НР Бугарија имала обврска преку својот Устав и со законски одредби да ги признае националните права на малцинствата. Таквиот негов личен став, спротивно на меѓународните принципи, бил наметнат и прифатен и од страна на владејачката структура во НР Бугарија. Т. Живков бил само еден од повеќето што ја користеле политичката моќ за тесно националистички и тесно партиски цели. Таквата негова активност била надвор од сите дотогаш зацртани меѓународни принципи за правата на малцинствата. Но тоа само ја покажува немоќта на меѓународната заедница да преземе и да поправи барем нешто во тој контекст. Впрочем, и денес сме сведоци на такви активности што се преземаат против Македонците во пиринскиот крај.
А и присоiединуаiн’ето до iедна од балканцките држаици, шчо не iет никоi пат возможно, ни делеiн’ето, ни окупациiата, не сет воѕможни без револ’уциiа од натре. И имаат ли смисла тиiе револ’уциiи, кога ни обезпечит Н .И. .В Султано националното и религиозното сашчествуаiн’е и ни гарантират равноправност пред законо и во областната самоупраа со турците? А се имаат осноаiн’а да се мислит, оти Иксператорцкото праителство iет исполнено со добри намереiн’а за своiите македонцки народности. Историiата помагат да секоi народ да си видит грешките, коiи шчо имат праено, и да се чуат да не се повторуат. Сегашното востааiн’е iет многу поучно, како за нас, исто така и за турците. Јас не можам да допушчам, турците да не се поучат од него: iасно iет за секоi, па и за турците, оти Турциiа не можит поеке да сочуат Македониiа ако продолжат истата политика, кон нас, шчо iе водеше досега, Турциiа не можит да сочуат таiа своiа провинциiа без содеiство на местното жителство.
Се надевам, ни останува работа, но мислам дека народот на Македонија сака решение, кое го зачувува нивниот дигнитет, тоа е важно, но влезот во НАТО и во ЕУ е исклучително значајно. Тоа е вистинска награда. Тоа значи дека иднината на Македонија како европска држава е обезбедена. Тоа е огромно достигнување ако можете да го постигнете.
Србите по 1912 година го нарекуваат мнозинството од населението на македонските околии што ги освоија Словени од Македонија или Славомакедонци и најстојчиво им ја влеваа свеста, на оние што не мораа да ги придобијат во србизмот, идејата за постоење на посебна словенска македонска националност, различна од бугарската и по потреба на вистинската српска.
Грчката држава против мене води истрага за велепредавство, бидејќи зборував за македонското малцинство, истакнува во интервју за „Би-би-си“ - Програма на македонски јазик Панајот Димитрас, член на грчкиот Хелсиншки монитор. Веќе дадов изјава пред обвинителот. Ако ме испратат на суд за тоа, единствена можна казна е доживотен затвор - додава Димитрас, долгогодишен борец за човековите и малцинските права во Грција.
Преку Разловечкото, Пијанечкото, Кумановското, Кривопаланечкото востание и учествувајќи со бројни доброволни чети во српско-турската и руско-турската војна, Македонскиот народ имал силни придонеси во разрешувањето на Источната криза. Меѓутоа, големите сили, особено Русија, без какви било чувства за македонската национална самобитност, со прелиминарниот Санстефански договор ја вклучиле речииси цела Македонија во рамките на Голема Бугарија. Три месеци подоцна, пак без грижа за македонскиот народ, големите сили со одлуките на Берлинскиот конгрес повторно ја вратија Македонија во составот на Османлиската империја. Таквата одлука кај македонскиот народ предизвикала разочарување и губење на довербата во праведноста на конгресот, во искреноста на политиката на големите сили и во односот на соседите кон македонското прашање.
Точно за това ние считаме темата за македонската нация трептуща тема за македонската емиграция. Аз трябва да ви кажа и това, че мнозина наши македонци, които имат претенцията, че са македонци, че са македонски патриоти, поставиха въпроса по съвсем непатриотичен начин. Те поставиха въпроса така: съществува или не съществува македонска нация. Един македонец патриот не може да направи такава постановка на въпроса. Македонската нация е един крупен факт, който наблюдаваме пред нашите очи. Тя се развива и разцъфтява. Не само ние я признаваме, но я признава и цял свят. Официално македонската нация се призна още през 1943 г. в гр. Яйце от Съветския съюз, Англия, Америка и от всички прогресивни народи. Да отричат този факт при това положение тези македонци, които претендират, че са македонски патриоти, най-малкото да се усъмняват в този факт, за мен това означава, че не са македонски патриоти.
Редколегията на вестник “Народна воля” изказва най-искрена благодарност на г-н Владимир Ралев, бизнесмен от Швейцария, за отпуснатата парична помощ от 1000 швейцарски франка. 
