Ако имаме волја и желба да изградиме нови, разумни, вистински добрососедски односи, ќе треба
да се откажеме од своите
ретроградни мисли и предрасуди. Зашто тие ни го оставија ужасниот спомен за конфликти и војни.
Наша должност денес е да
се вклучиме во политичките процеси во името на големата и општочовечка идеја за слободна и
обединета Европа.
За создавање на доверба меѓу балканските народи е неопходно да се применува принципот за
вистинско пријателство и
добрососедство. Политиката на толерантност, заемно почитување на националниот идентитет на
секоја од земјите, признавање
и почитување на правата и слободите на националните малцинства – тоа е фундаментот што ја
гарантира стабилноста на Балканот.
Албанскиот
премиер Сали Бериша ја посети областа Мала Преспа и општината Пустец, каде се сретна со
градоначалникот Едмонд Темелко,
првиот Македонец претседател на локална власт во земјата.
Бериша и Темелко учествуваа во започнувањето на изградбата на патниот правец, што треба да
ја поврзе Мала Преспа со Корча
во должина од 20 километри.
Напоследък все по-често се спори по теми от по-далечната или по-близката история на
Македония. България за някои от тях
заявява, че са нейни. И от двете страни на границата се чуват понякога спокойни реплики,
понякога диви крясъци, че ту
едните, ту другите крадат историята на съседа си. Така ли е и докога ще продължават тези
претенции? Кой ги използва и
за какво?
Доц. д-р Георги Радулов
(Продължава от миналия брой)
Този кръстоносен
поход за първи път сближил пряко и косвено католическа с православна Европа и тогава се
оказало, че разликата между тези
две цивилизации е голяма. Византийското общество е на много по-високо ниво. Градовете на
Византия и най-вече Константинопол,
Солун, Антиохия, Андрианопол, Скопие, Пелагония и др. са благоустроени. По улиците им се
движели хора в разкошни, боядисани
в богата цветова гама облекла.
Честото (сравнително) използване на думите “българи-татари” от някои кипнали македонски
патриоти (и никога от официални лица,
институции, медии и прочие фактори) в Р Македония служи като повод някои в България да
говорят за българомразие в Македония и
за антибългарска кампания там. Да оставим настрана обстоятелството, че писаното от някой и
друг анонимен посетител на интернет
форум много трудно може да се окачестви като кампания, но да видим - българомразие ли е?
Само по себе си нито в думата българин,
нито в татарин има нещо обидно. Защо тогава в България някои толкова много се обиждат?
д-р Костадин Георгиев
(Продължава от миналия брой)
Българските
тесни социалисти препоръчваха себе си за единствената политическа сила, стояща на
интернационални позиции, сочейки, че
дори “общоделците прегърнаха национализма или конкретно казано, те се обявиха за
присъединението към България на завоюваните
с оръжие Македония, Поморавия и Добруджа”. В техните издания се подчертаваше, че
“националното обединение на българския
народ, чрез създаването на “велика” България (присъединението към нея на Македония и Тракия)
- ако би могло да се осъществи
- би означавало откъсването на повече от един милион турци, половин милион гърци, толкова
албанци и стотици хиляди сърби
и куцовласи от тялото на техните.
ПЕРДИКА - Пълководец на Александър Македонски, негов роднина. Живял през IV век пр. н. е.
Участвал във всички битки на Александър.
Когато той отброявал последните дни на своя живот, тъкмо на Пердика дал пръстена с печата, с
което фактически му предал властта
над кралството. Решително се борел за целостта на македонската държава, остро реагирайки и
ликвидирайки всички опити да се нарушат
нейните интереси. В 321 г. повел военен поход против така да се каже довчерашен приятел и
съратник - Птоломей, тогава вече египетски
владетел, с намерение да пренесе от Египет в Македония тленните останки на Александър
Македонски. Войната траяла осем години, при
което македонците дали много жертви. Недоволни от неуспеха на воюването, в 313 г. пр. н. е.
размирниците убили Пердика в неговата шатра.
Македонија и САД потпишаа
Декларација со која Америка се заложи дека ќе продолжи да ги поддржува безбедноста,
стабилноста и економскиот развој на нашата земја.
Со параф на министерот за надворешни работи на Македонија, Антонио Милошоски, и на
американскиот државен секретар, Кондолиза Рајс, во
Вашингтон на 7 маj о. г. беше потврдено стратегиско партнерство и соработка, во форма на
Декларација, со која се афирмира посветеноста
на двете земји и понатаму да ги развиваат и продлабочуваат меѓусебните односи врз основа на
заеднички цели, интереси и вредности.
Декларација за стратешко партнерство и соработка помеѓу Соединетите Американски Држави и
Република Македонија
Соединетите Американски Држави и Република Македонија се решени да го прошират и
продлабочат блиското партнерство помеѓу двете земји
што се заснова на заеднички цели, интереси и вредности.
Двете земји сакаат да ги зацврстат своите стратешки односи преку интензивирање на консултации
и соработка во областите на безбедност,
врски помеѓу граѓаните, како и во трговијата.
Во овој период, „поради
македонското прашање“ биле извршени неколку апсења и биле организирани неколку судски
процеси. На овие процеси биле обвинети и
осудени повеќе од 30 лица, членови на македонската младинска група „Гарибалди“, на групата
„Пирин“ од градот Сандански и на
групата од селото Скрт, Петричко.
Незапирливиот отпор на Македонците од пиринскиот дел на Македонија, врските и контактите што
биле воспоставени меѓу одделни
личности од овој крај, кои не сакале се’ уште да ги прифатат најновите официјални ставови на
бугарското партиско и државно
раководство спрема македонската нација и националните права на Македонците од тој дел на
Македонија, го ангажирале партиското и
државното раководство на СР Македонија.
Резолуција на Македонската Заедница од Викторија со мотото: “Македонија! Македонци!
Засекогаш! На мирен марш до Парламентот.”
Знаејќи дека Македонија и македонскиот народ беа насилно поделени помеѓу Грција, Србија и
Бугарија во 1912-1913;
Знаејќи дека поделбата на Македонија го означи почетокот на вековната кампања на Грција,
Србија и Бугарија за уништување на
македонскиот народ и неговиот идентитет;
Знаејќи дека Грција и Буaарија до ден денеска го негираат постоењето на посебниот Македонски
етнички идентитет во и надвор од
своите современи политички граници; и
Знаејќи дека Грција го оспорува основното право на Република Македонија да постои и да биде
призната под своето историско и
уставно име...
Ниiе требаше да
знаеме, оти против нашето востаiн’е ке бидат: и Кара-Влашко, и Србиiа, и Грциiа. Кара-Влашко не
можит равнодушно да гледат на
усилеiн’ето на Бугариiа со дааiн’ето на Македониiа автономна управиiа. На автономиiата се
гледат, како на преодна степен кон
соiединуаiн’е на Македониiа со Бугариiа. Кара-Влашко не можит да допушчит на неiните граници
создааiн’ето на iедна голема Бугариiа,
коiа, можит, после ке барат од неiа Добруджа! По тиiа политични сообразуаiн’а, и да имат во
Македониiа чисто бугарцко и само
бугарцко населеiн’е, она не ке допушчат соiединеiн’ето мег’у турцките и бугарцки бугари; она не
можит да допушчит во своiа пакост
нарушеiн’ето на териториiалната целост на Турциiа. А Кара-Влашко iет во соiуз со троiниот соiуз,
коi шчо ке покроителствуат
Кара-Влашките интереси на Балканцкиiот полуостров.
Бугарската влада сметала дека обезбедувањето на својата економска и политичка доминација во
Македонија, можело да стане само
по пат на војна со која османските власници би биле изгонени од Балканот. Во месец октомври
1911 година бугарскиот министер
на финансиите Теодор Теодоров, на српскиот амбасадор во Софија Милоевиќ му изјавил дека
бугарија ја отфрлува идејата на ВМРО
за автономија на Македонија, и дека Бугарија и Србија треба што поскоро да се разберат околу
териториите на Македонија односно
за тоа кој што ќе добие таму.
Катарџиев во својата
беседа посебно се задржа на најновите негации на Софија, која застана на страната на
агресивната грчка кампања против Република
Македонија пред Самитот на НАТО. Пред средбата во Букурешт, повеќе од 25 познати бугарски
интелектуалци, професори, дипломати,
аналитичари и специјалисти подготвија препораки за бугарската политика спрема Македонија, во
кои се преповторуваат познатите тези
дека македонската нација и држава се создадени според српска политичка конструкција,
поддржана од Комунистичката интернационала
во 1934 година и подоцна реализирана од Тито.
Македонскиот јазик ниту
е измислен, ниту е коминтерновска творба заедно со македонската нација, како што тврдат Грците
во својата агресивна пропаганда,
докажуваат документи од почетокот на минатиот век. Еден од нив е и нотарскиот договор од 1915
година склучен во Лерин. Договорот
на 6 март 1915 година бил попишан меѓу Македонецот Ставро Стојчев и Турчинот Алим Јузеир. Ни
едниот ни другиот не го знаеле грчкиот
јазик, кој бил воспоставен со грчкото администрирање на делот од Македонија што Грција го доби
по договорот во Букурешт во 1913
година. Поради тоа, грчките власти во Лерин ангажирале преведувач што ги зборувал и
македонскиот и турскиот јазик.
ЯНОВО. Село на три века. Родило и отгледало много люде, минали с достойнство през годините.
Обединило и разделило много
житейски съдби. За първи път в своята история събрало на земляческа среща няколко свои
поколения да поговорят за миналото,
да обсъдят настоящето, да помечтаят за бъдещето. Отнесло се с уважение към творческите
усилия на една кметица, на многото
си висшисти, на днешните си жители. Едно село, което гласно заяви, че е в началото на своя
вековен път. както и Македония!
И МНОГО, МНОГО ТОПЛОТА
В ДВУМЕСЕЧНАТА трескава подготовка бяха включени яновалии както живеещи в селото, така и
извън него. В началото на февруари
т. г. на кратка среща бе обсъдена стратегията за работа. А в края на същия месец бяха
определени датата за срещата - 4 май
2008 г., и крайният срок за записване - 30 март. Разпратени бяха покани до така наречените
отговорници за разгласяване на
събитието.
РЕДОВЕ ОТ МИНАЛОТО
ЯНОВО е създадено в края на XVII век. Кръстено е на името на Барбаянис - най-стария (около
100-годишен) и начетен мъж по
това време сред хората, чието обединение дава началото на селото.
Намиращо се на юг от Пирин, в подножието на планината Славянка, през XIX век то се числи към
Струмичка околия с център
Струмица - на 100 км западно от селото.
СВЕТЛА ЧОВЕШКА ДИРЯ
УВАЖАЕМИ съселяни, съграждани, роднини, близки, приятели! Уважаеми сънародници!
Уважаеми гости!
Днес, 4 май 2008 г., Яново прави своя велик ден. Велик, защото Яново е уникално със своя
интелектуален елит - повече от 60
човека с висше образование, от които 18 доктори.
Но дали всичко щеше да свърши с тази фраза, която и многозначителна, щеше да изглежда
недостоверна и оспорима за много хора,
защото не беше документирана.
Но не всички щяха да я възприемат през призмата на съмнението и особено онези, които
познаваха Вапцарова като почтен и честен
човек и силен характер, който заради истината ще отхвърли всякаква заблуда, откъдето и да
идваше тя.
Не знаех и никога не узнах как е настъпил този прелом - дали по пътя на постепенните
натрупвания, които неизбежно довеждат до
качествена промяна, или завесата на заблудата е паднала изведнъж - с гръм и трясък.
Уважаеми г-н Професор,
Преди няколко години Вие открито и гръмко заявихте: “Ако някой ми покаже документално
написано “македонец” в периода между ІV в.
сл. н. е. и годината на решението на Коминтерна за съществуването на македонска нация, то аз
му давам 100 000 (сто хиляди) марки”.
Ние решихме да Ви покажем, че такива документални свидетелства има и те не са малко.
От 20 април т. г. членовете
на ОМО “Илинден” - ПИРИН са викани в Областна дирекция “Полиция” - Благоевград, и са
разпитвани за членството им в партията.
Призовавани са като свидетели по дело на Главна дирекция “Противодействие на престъпността,
опазване на обществения ред и
превенция”. В призовките не е посочено ясно за какво точно са викани в полицията, но за сметка
на това с големи букви е
посочено, че явяването им е задължително, и е приложен лист с извадки от Наказателно-
процесуалния кодекс, започ-ващ с текст за
правата на обвиняемите, както и за наказанията при неявяване.
Албанскиот
премиер Сали Бериша ја посети областа Мала Преспа и општината Пустец, каде се сретна со
градоначалникот Едмонд Темелко,
првиот Македонец претседател на локална власт во земјата.
Този кръстоносен
поход за първи път сближил пряко и косвено католическа с православна Европа и тогава се
оказало, че разликата между тези
две цивилизации е голяма. Византийското общество е на много по-високо ниво. Градовете на
Византия и най-вече Константинопол,
Солун, Антиохия, Андрианопол, Скопие, Пелагония и др. са благоустроени. По улиците им се
движели хора в разкошни, боядисани
в богата цветова гама облекла.
Българските
тесни социалисти препоръчваха себе си за единствената политическа сила, стояща на
интернационални позиции, сочейки, че
дори “общоделците прегърнаха национализма или конкретно казано, те се обявиха за
присъединението към България на завоюваните
с оръжие Македония, Поморавия и Добруджа”. В техните издания се подчертаваше, че
“националното обединение на българския
народ, чрез създаването на “велика” България (присъединението към нея на Македония и Тракия)
- ако би могло да се осъществи
- би означавало откъсването на повече от един милион турци, половин милион гърци, толкова
албанци и стотици хиляди сърби
и куцовласи от тялото на техните.
Македонија и САД потпишаа
Декларација со која Америка се заложи дека ќе продолжи да ги поддржува безбедноста,
стабилноста и економскиот развој на нашата земја.
Со параф на министерот за надворешни работи на Македонија, Антонио Милошоски, и на
американскиот државен секретар, Кондолиза Рајс, во
Вашингтон на 7 маj о. г. беше потврдено стратегиско партнерство и соработка, во форма на
Декларација, со која се афирмира посветеноста
на двете земји и понатаму да ги развиваат и продлабочуваат меѓусебните односи врз основа на
заеднички цели, интереси и вредности.
Во овој период, „поради
македонското прашање“ биле извршени неколку апсења и биле организирани неколку судски
процеси. На овие процеси биле обвинети и
осудени повеќе од 30 лица, членови на македонската младинска група „Гарибалди“, на групата
„Пирин“ од градот Сандански и на
групата од селото Скрт, Петричко.
Ниiе требаше да
знаеме, оти против нашето востаiн’е ке бидат: и Кара-Влашко, и Србиiа, и Грциiа. Кара-Влашко не
можит равнодушно да гледат на
усилеiн’ето на Бугариiа со дааiн’ето на Македониiа автономна управиiа. На автономиiата се
гледат, како на преодна степен кон
соiединуаiн’е на Македониiа со Бугариiа. Кара-Влашко не можит да допушчит на неiните граници
создааiн’ето на iедна голема Бугариiа,
коiа, можит, после ке барат од неiа Добруджа! По тиiа политични сообразуаiн’а, и да имат во
Македониiа чисто бугарцко и само
бугарцко населеiн’е, она не ке допушчат соiединеiн’ето мег’у турцките и бугарцки бугари; она не
можит да допушчит во своiа пакост
нарушеiн’ето на териториiалната целост на Турциiа. А Кара-Влашко iет во соiуз со троiниот соiуз,
коi шчо ке покроителствуат
Кара-Влашките интереси на Балканцкиiот полуостров.
Катарџиев во својата
беседа посебно се задржа на најновите негации на Софија, која застана на страната на
агресивната грчка кампања против Република
Македонија пред Самитот на НАТО. Пред средбата во Букурешт, повеќе од 25 познати бугарски
интелектуалци, професори, дипломати,
аналитичари и специјалисти подготвија препораки за бугарската политика спрема Македонија, во
кои се преповторуваат познатите тези
дека македонската нација и држава се создадени според српска политичка конструкција,
поддржана од Комунистичката интернационала
во 1934 година и подоцна реализирана од Тито.
Македонскиот јазик ниту
е измислен, ниту е коминтерновска творба заедно со македонската нација, како што тврдат Грците
во својата агресивна пропаганда,
докажуваат документи од почетокот на минатиот век. Еден од нив е и нотарскиот договор од 1915
година склучен во Лерин. Договорот
на 6 март 1915 година бил попишан меѓу Македонецот Ставро Стојчев и Турчинот Алим Јузеир. Ни
едниот ни другиот не го знаеле грчкиот
јазик, кој бил воспоставен со грчкото администрирање на делот од Македонија што Грција го доби
по договорот во Букурешт во 1913
година. Поради тоа, грчките власти во Лерин ангажирале преведувач што ги зборувал и
македонскиот и турскиот јазик.
От 20 април т. г. членовете
на ОМО “Илинден” - ПИРИН са викани в Областна дирекция “Полиция” - Благоевград, и са
разпитвани за членството им в партията.
Призовавани са като свидетели по дело на Главна дирекция “Противодействие на престъпността,
опазване на обществения ред и
превенция”. В призовките не е посочено ясно за какво точно са викани в полицията, но за сметка
на това с големи букви е
посочено, че явяването им е задължително, и е приложен лист с извадки от Наказателно-
процесуалния кодекс, започ-ващ с текст за
правата на обвиняемите, както и за наказанията при неявяване.
