|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ГОВОР НА ЈАН ПИРИНСКИ |
 На 1 октомври 1980 година
се појави првиот број на весникот “Народна волја”, во далечна Австралија, во градот Сиднеј.
Неговите основачи беа носители на
слободољубиви идеи и македонски патриоти: Александар Христов, Крсто Енчев, Ангело
Вретовски, Георги Чочков, Митре Мојсовски и други.
Уште на својата прва средба, иницијаторите – создавачи на “Народна волја”, едногласно за главен
уредник го избираат Александар
Христов. Донесуваат одлука, поради големата потреба од македонски весник, изданието да е
наменето за Македонците што живеат во
Пиринскиот дел на Македонија и оние во Бугарија. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Публикувано преди 62 години |
| МИГОВЕ ОТ МНОГОВЕКОВНАТА БОРБА НА МАКЕДОНЦИТЕ ЗА
СВОБОДА И НЕЗАВИСИМОСТ |
Иван Харизанов
(Продължава от миналия брой)
Нищо обаче не помогнало. Комисията стояла на своето. След дьлги увещания, най-сетне те
почнали да се колебаят, като поискали
време да си помислят. В туй отношение най-много повлиял д-р Хаус, който останал трогнат от
аргументацията на Яне и настоял да
се приемат условията. Той дори писал специално писмо до мис Стон, в което й обяснил
причините, по които се бави предаването на
парите, като изрично писал, че “ще се постарае да убеди хората, които дьржат парите, да приемат
условията по предаването.”
Заедно с това писмо и Яне писал на мис Стон отделно писмо, в което изказал и своето
недоволство от протакането на преговорите
по предаването на парите. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
НАРОДНА ВОЛЈА
|
|
|
| Македонија пее |
| |
| БОР САДИЛА МОМА ЕВГЕНИЈА |
Бор садила мома Евгенија,
бор садила ем Богу молила:
- Дај ми Боже бор да ми порастит
да се качам на борои ветки,
да си видам сред море гемија,
во гемија окован делија.
Раце му се синџир заклучени,
ноѕе му се букаги стегнати.
На рамена два сиви сокола.
Го опита мома Евгенија:
- Сош‘ ги раниш два сиви сокола?
Одговара окован делија:
- Парче сечам соколи ги ранам,
солѕи ронам вода и напивјам.
(Секој стих се повторува по три пати)
|
| БОЛЕН МИ ЛЕЖИТ |
Болен ми лежит
Миле Попјорданов,
над глава му стои
стара му мајка,
жално го жали,
милно го плачи.
- Стани ми стани,
мое мило чедо.
Твоите другари
по сокаци одат,
по сокаци одат,
жални песни пеат:
- Бог да го прости
Миле Попјорданов.
Миле Попјорданов
за народ загина,
за народ загина
за Македонија.
|
|
|
Като разбрал за смьртта
на Самуил, Василий II се отправил за Пелагония. Превзел Битола и запалил двореца на Гаврил
Радомир в града. Византийски войски
превзели Прилеп и Щип. През пролетта на 1015 г. императорьт трьгнал за Воден, защото жителите
на града се разбунтували срещу
византийската власт. Превзел града и преселил жителите му вьв Волер. След това изпратил
пьлководците си Никифор Косифий и Константин
Диоген (нов стратег на Солун) в региона на Меглен. Обсадата на града продьлжила дьлго.
По повод 65-годишнината
от убийството на нашия съгражданин и поет Никола Вапцаров членове на ОМО “Илинден” -
ПИРИН и туристическо дружество “Вихрен” - гр
Банско, организираха туристически поход до подножието на Муратов връх и Муратовоезеро, за
да почетат паметта на поета. Тържеството
бе проведено с рецитали от неговата поезия, а именно: “Родина”, “Земя”, “Елтепска”, “Илинденска”
и накрая цялата група издекламира
последните стиховена поета - “На жена ми” и “Предсмъртно”.
Все по това време,
преследвайки своите империалистически и асимилаторски цели, официална Бьлгария с помощта
на своите вьрховистки орьдия всячески
провокира - и с насилия и издевателства спрямо турското население в страната, и с
организирането на безсмислени и жестоки
терористични актове в самата Македония - отстьпки и нови придобивки за асимилаторската си
дейност, кьм която единствено се
стреми.
Пред споменикот
на Крсте Петков Мисирков во центарот на Скопје фондацијата “Рамковски”, претставници на
повеќе институции и граѓани на 18 ноември
2007 година ја одбележаа 133-годишнината од раѓањето на овој македонски деец.
На истиот конгрес
било наложено сфаќањето дека националната припадност на населението во пиринскиот дел на
Македонија, во однос на неговата
историја, бит, култура, јазик, секојпат биле во непрекината врска со историјата и развојот на
бугарскиот народ. Таквото
разбирање требало да и се наметне на историографската наука и откако таа него „научно“ ќе го
обработи, ќе и го врати на
политиката, за да може таа да го користи како „научно“ потврдено за своите дневнополитички
цели.
На 28-ми Октомври 2007 г.,
пред федералниот Парламент на Австралија, во Канбера, се одржа семакедонски собир, во
одбрана на правото на Македонскиот народ на
етничка и национална самоидентификација и самоопределба. На собирот присуствуваа околу
четири илјади Македонци, кои патуваа по
стотици до илјадници километри за да го изразат својот револт против ставот на Австралиската
влада да ја именува Македонската
Република како “Поранешна Југословенска Република Македонија”. Покрај оние кои допатуваа со
свои возила или авионски летови, само
во автобуски групи дојдоа околу 1,000 Македонци од Сиднеј, Мелбурн, Волонгонг и
Нјукастел.
Своите научни интереси
Конески ги пројавува уште како студент во времето на Втората светска војна. Софискиот
универзитет и богатите библиотеки му
овозможуваат да навлезе длабоко во порите на македонската јазична, литературна и културно-
национална проблематика. Затоа и не е
чудно што уште во мај 1945 година 24-годишниот славист ја подготвува брошурата “Македонската
литература и македонскиот литературен
јазик”, објавувајќи ја истовремено и антологиската “Збирка на македонски народни песни”,
преиздадена по две години, кога ја
подготви и првата збирка песни од НОБ во Македонија под наслов “Од борбата”. Народното
творештво му остана постојана опсесеја,
него со жар го проучуваше и со ретко разбирање го издаваше.
